Υδραυλική πίεση (γνωστός και ως «υδραυλικός Τύπος») είναι ένα είδος μηχανής που χρησιμοποιεί υδροστατική πίεση για την επεξεργασία μετάλλου, πλαστικού, ελαστικού, ξύλου, σκόνης και άλλων προϊόντων.Χρησιμοποιείται συνήθως στη διαδικασία συμπίεσης και στη διαδικασία συμπίεσης, όπως σφυρηλάτηση, σφράγιση, ψυχρή εξώθηση, ευθυγράμμιση, κάμψη, φλάντζα, σχέδιο φύλλων, μεταλλουργία σκόνης, συμπίεση κ.λπ.
Η αρχή της είναι να κάνει χρήση του νόμου Pascal καιd35.39 για τη χρήση μηχανημάτων μεταφοράς υγρών πιέσεων, υπάρχουν πολλά είδη.Φυσικά, υπάρχουν διάφορες χρήσεις ανάλογα με τις ανάγκες.Για παράδειγμα, σύμφωνα με τον τύπο του υγρού για τη μετάδοση της πίεσης, υπάρχουν δύο κατηγορίες: πίεση πετρελαίου και υδραυλική πίεση.
Η συνολική πίεση που παράγεται από υδραυλική πίεση είναι μεγάλη, η οποία χρησιμοποιείται συχνά για τη σφυρηλάτηση και τη σφράγιση.Η σφυρηλάτηση υδραυλικών πιέσεων διαιρείται σε σφυρηλάτηση υδραυλικών πιέσεων και σε ελεύθερη σφυρηλάτηση υδραυλικών πιέσεων.Η σφυρηλάτηση υδραυλικής πίεσης θα πρέπει να χρησιμοποιείται με σιγαστήρα, ενώ η ελεύθερη σφυρηλάτηση υδραυλικής πίεσης δεν χρησιμοποιείται.Ο πρώτος υδραυλικός τύπος 10000 τόνων στην Κίνα είναι ο ελεύθερος υδραυλικός τύπος.
Αρχή λειτουργίας του υδραυλικού τύπου.Η περιοχή του μεγάλου και μικρού έμβολο είναι το S2 και το S1 αντίστοιχα, και η δύναμη της υδραυλικής πίεσης στο έμβολο είναι το F2 και το F1 αντίστοιχα.Σύμφωνα με την αρχή Pascal, η πίεση του κλειστού υγρού είναι ίση με κάθε whiser και35101, δηλαδή F2 / S2 = F1 / S1 = p· F2 = F1 (S2/ S1).Δείχνει το αποτέλεσμα της αύξησης της υδραυλικής πίεσης.Όπως και το μηχανικό κέρδος, η δύναμη αυξάνεται, αλλά η εργασία δεν κερδίζει.Ως εκ τούτου, η απόσταση κίνησης του μεγάλου έμβολο είναι S1/ S2 φορές εκείνης του μικρού έμβολο.
Η βασική αρχή είναι ότι η αντλία πετρελαίου διοχετεύει το υδραυλικό έλαιο στο ολοκληρωμένο φυσίγγιο βαλβίδων, διανέμει το υδραυλικό έλαιο στην άνω ή κάτω κοιλότητα του ελαιούχου κυλίνδρου μέσω κάθε βαλβίδας ελέγχου και υπερχείλισης βαλβίδας, και κάνει τον κύλινδρο ελαίου να κινείται υπό τη δράση του πετρελαίου υψηλής πίεσης.Η υδραυλική πίεση είναι μια συσκευή που χρησιμοποιεί το υγρό για τη μετάδοση της πίεσης.Όταν το υγρό μεταφέρει την πίεση σε κλειστό περιέκτη, ακολουθεί το νόμο του Pascal&Drive.39.Το υδραυλικό σύστημα μετάδοσης τεσσάρων υδραυλικών στηλών αποτελείται από μηχανισμό ισχύος, μηχανισμό ελέγχου, ενεργοποιητή, βοηθητικό μηχανισμό και μέσο εργασίας.Ο μηχανισμός ισχύος χρησιμοποιεί συνήθως την αντλία πετρελαίου ως μηχανισμό ισχύος, γενικά την αναπόσπαστη αντλία πετρελαίου.Για να πληρούνται οι απαιτήσεις της ταχύτητας κίνησης του ενεργοποιητή, επιλέγονται μία ή περισσότερες αντλίες πετρελαίου.Αντλία εργαλείων για χαμηλή πίεση (πίεση λαδιού μικρότερη από 2.5MP)· αντλία πτερυγίου για μεσαία πίεση (πίεση λαδιού μικρότερη από 6.3mp)· αντλία έμβολο για υψηλή πίεση (πίεση πετρελαίου μικρότερη από 32.0mp).Η επεξεργασία και ο σχηματισμός πιέσεων από διάφορα πλαστικά υλικά, όπως η εξώθηση, η κάμψη, η σχεδίαση της πλάκας από ανοξείδωτο χάλυβα και η ψυχρή διαμόρφωση μεταλλικών μερών, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την συμπίεση προϊόντων σε σκόνη, τροχούς λειοτρίβησης, μπακελίτ και προϊόντα θερμοποίησης ρητίνης.
Η λειτουργία του μέσου εργασίας που χρησιμοποιείται στην υδραυλική πίεση δεν είναι μόνο η μεταφορά της πίεσης, αλλά και η διασφάλιση ότι τα τμήματα εργασίας του μηχανήματος λειτουργούν με ευαισθησία, αξιοπιστία, με μακρά διάρκεια ζωής και λιγότερη διαρροή.Οι βασικές απαιτήσεις του υδραυλικού τύπου για το μέσο εργασίας είναι:
κατάλληλη ρευστότητα και χαμηλή συμπιεστότητα για τη βελτίωση της απόδοσης μετάδοσης·
αντισκουριά·
καλή επίδοση λίπανσης·
εύκολο να σφραγιστεί·
σταθερή απόδοση, μακροπρόθεσμη λειτουργία χωρίς επιδείνωση.Αρχικά, το νερό χρησιμοποιήθηκε ως μέσο εργασίας για υδραυλικό πιεστήριο.Αργότερα, μια μικρή ποσότητα γαλακτώματος προστέθηκε στο νερό για να αυξηθεί η λιπαντική ικανότητα και να μειωθεί η διάβρωση.Στα τέλη του 19ου αιώνα, εμφανίστηκε ο τύπος πετρελαίου με το ορυκτό πετρέλαιο ως λειτουργικό μέσο.Το πετρέλαιο έχει καλή λιπαντική ικανότητα, αντοχή στη διάβρωση και μέτρια ιξώδη, η οποία συμβάλλει στη βελτίωση της απόδοσης του υδραυλικού τύπου.Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, εμφανίστηκε ένας νέος τύπος γαλάκτωσης με βάση το νερό.Η μορφή γαλακτωματοποίησης του είναι
"
λάδι στο νερό
"
όχι το πρωτότυπο
"
λάδι στο νερό
"
Όχι.Η εξωτερική φάση της
"
Νερό σε λάδι
"
Το γαλάκτωμα είναι το λάδι, η λιπαντική του ικανότητα και η αντοχή στη διάβρωση είναι κοντά στο πετρέλαιο, και η περιεκτικότητα του σε πετρέλαιο είναι πολύ μικρή, επομένως δεν είναι εύκολο να καεί.Αλλά η τιμή του γαλάκτωμα με βάση το νερό είναι ακριβή, πράγμα που περιορίζει την εποικοποίηση του.